Geschiedenis
Zorgboerderij Elzenhiem is in 2010 opgestart. Al jaren daarvoor werkten er personen mee op de boerderij die weinig werk om handen hadden. Aat had veel geduld, en liefde, om een plek te creëren op zijn bedrijf voor deze personen. Om het bedrijf toekomstbestendig te maken wilde Aat rond 2008 meer koeien gaan melken. Toen bleek dat hij zijn stal niet kon uitbreiden, heeft hij de keus gemaakt om te stoppen met melken en, naast jongvee opfokken, een zorgboerderij te beginnen.
Met hulp van zijn vrouw Aranka en zijn zoon Arend heeft hij Elzenhiem opgestart. De naam Elzenhiem past goed bij de locatie: een hiem (erf) tussen de Elzen. Het bedrijf ligt namelijk in het Paradyske, aan de noordrand van de Noardlike Fryske Wâlden waar weilanden omzoomd worden door elzensingels.
In 2010 is in de oude schuur een uitgebreide kantine gebouwd met eigen keuken, een grote ruimte om samen te eten, koffie te drinken en creatieve werkzaamheden te doen. De eerste deelnemers waren toen al aan het werk en kunnen deze tijd nog goed herinneren. De eerste jaren deed Aat veel alleen, met af en toe hulp van zijn vrouw en zoon. Later is Aranka ook twee dagen mee gaan werken in het bedrijf.
Door de jaren heen is het aantal deelnemers opgelopen tot maximaal acht. Er zijn personen gekomen en weer gegaan, maar er is ook een deel dat vanaf het begin betrokken is en nog steeds op Elzenhiem werkt.
In 2023 is Aat plotseling overleden. Dit heeft de familie en de deelnemers veel verdriet gedaan. En dat doet het nog steeds. We gaan samen verder om te zorgen voor wat Aat heeft achter gelaten. Om te zorgen voor het land, de dieren en voor elkaar.
Ik ben geboren op de boerderij, in de woonkamer. De eerste achttien jaar van mijn leven heb ik gewerkt en geleefd op de boerderij. Toen ben ik gaan studeren, architectuur en daarna Sociaal Pedagogische Hulpverlening. Na leven in Delft, Spanje, Groningen en Rotterdam ben ik na achttien jaar teruggekeerd op de boerderij om het prachtige werk van mijn ouders voort te zetten. De missie van Elzenhiem is ook mijn persoonlijke missie geworden. Ik houd van mensen om me heen, zeker wanneer ze open en kwetsbaar zijn. Samen zorgen voor de dieren, het land en voor elkaar. Dat is mooi.
Na achttien jaar opgegroeid te zijn op een tuinderij, sloeg ik mijn vleugels uit en verhuisde naar de stad. Ik had nooit verwacht dat ik ooit nog terug zou keren op het boerenerf. Maar de liefde brengt je op de gekste plekken. Toen ik Arend leerde kennen, was direct duidelijk dat ik er een boerenleven bij zou krijgen. Inmiddels wonen we met onze drie zoontjes in het mooie Paradyske. En, wat blijkt, die groene tuindersvingers zitten nog ergens in mijn genen. Met veel plezier werk ik in de groentetuin. Het liefst samen met de deelnemers.
Ik werk sinds 2017 op Elzenhiem. Op de donderdagochtend maak ik samen met de deelnemers de accommodatie schoon. Op vrijdag zijn we creatief bezig, ieder op zijn eigen manier en kunnen. Samen optrekken en onze kwaliteiten ontdekken zodat we die kunnen inzetten en ze verder kunnen laten groeien. Ik vind het mooi dat de deelnemers dingen leren die ze weer gebruiken in het dagelijkse leven buiten Elzenhiem. Ik kan erg genieten van de momenten dat ik bij Elzenhiem ben.
